مقایسه‌ی جانهی الگوریتم EM با دو روش جانهی میانگینی و نمونه‌های جدید در آمارگیری‌های پانلی

 در اقتصاد و سایر علوم اجتماعی، پژوهش‌گران اغلب تمایل به مدل‌بندی داده‌های پانلی که در آن واحدهای نمونه‌ای به‌‌طور مکرر در مقاطع زمانی مختلف مشاهده می‌شوند، دارند. یکی از کاربردهای داده‌های پانلی براورد نرخ تغییر میانگین متغیر پاسخ در طی زمان است. در تمام آمارگیری‌ها به ویژه آمارگیری‌های پانلی، بی‌پاسخی یک مشکل اساسی است که در داده‌های علوم اجتماعی و پزشکی به وفور رخ می‌دهد. این نوع مطالعه‌ها معمولاً با کاهش پاسخگو در دوره‌های دوم به بعد تولید داده‌ها مواجه هستند. این امر که منجر به نمونه‌ی کاهیده می‌شود سبب کاهش کارایی براوردگرها و غالباً نیز سبب اریبی آن‌ها می‌شود. برای برخورد با این مشکل در آمارگیری پانلی روش‌های «جانهی» و «وزن‌دهی» گوناگونی وجود دارد که از جمله‌ی این روش‌ها، جانهی با الگوریتم EM (Expectation Maximization Algorithm) می‌باشد. در این مقاله پس از معرفی مفهوم‌های اولیه آمارگیری پانلی، انواع گم‌شدگی در آمارگیری‌های پانلی و ساختارهای گم‌شدگی، الگوریتم EM به‌عنوان روشی برای جانهی داده‌های گم‌شده معرفی می‌شود. سپس با استفاده از داده‌های آمارگیری پانلی خانواری انگلیس (British Household Panel Survey)، روش جانهی با الگوریتم EM با دو روش جانهی دیگر از نظر معیارهای مختلف مقایسه می‌شود. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که جانهی متغیر تحت بررسی در آمارگیری پانلی خانواری انگلیس با استفاده از الگوریتم EM وقتی که همبستگی بین دو دوره زیاد باشد، عملکرد بهتری دارد.